Chęć posiadania potomstwa jest naturalną potrzebą wielu osób. Niestety, problemy niepłodności często to uniemożliwiają. Ponadto zdarza się i tak, że ludzie, którzy mają już biologiczne dzieci, pragną zaopiekować się kolejnym, które nie posiada własnej rodziny, by dać mu dom, miłość i wsparcie. W takich sytuacjach pierwsze pytanie, które się pojawia, dotyczy tego, jak adoptować dziecko.
Niektórzy nie zdają sobie sprawy, że cały ten proces wcale nie jest tak prosty. Mimo to, każdego roku decyduje się na ten krok niemal cztery tysiące rodzin. To jednak wciąż kropla w morzu potrzeb, ponieważ w placówkach adopcyjno-opiekuńczych przebywa co najmniej kilka razy więcej dzieci, którym biologiczni rodzice z różnych względów nie byli w stanie zapewnić należytej opieki.
Myśląc o tym, jak adoptować dziecko, trzeba najpierw dokonać obiektywnej i rzetelnej analizy swojej sytuacji życiowej oraz przemyśleć, czy jest się stuprocentowo pewnym swoich planów. Każda osoba, która decyduje się na ten krok, musi spełnić narzucone odgórnie warunki.
Kto może adoptować dziecko?
W Polsce prawo umożliwia podjęcie takiego kroku zarówno małżeństwom, o ile ich staż nie jest krótszy niż 5 lat, jak i osobom samotnym. Ważna jest również możliwość utrzymania nowego członka rodziny, zatem pod uwagę brany jest też status finansowy i stała praca. Adopcja zakłada także konieczność wykazania się odpowiednim stanem zdrowia psychicznego i fizycznego, dobrą opinią w środowisku oraz niekaralnością.
Trzeba także wiedzieć, że nie każde dziecko, które przebywa w placówce, może zostać adoptowane. Działanie takie podejmuje się tylko w przypadku śmierci biologicznych rodziców albo całkowitego nieposiadania przez nich praw rodzicielskich. Nie da się również w naszym kraju adoptować noworodka do momentu ukończenia przez niego szóstego tygodnia życia. Polskie prawo zakłada bowiem, że po urodzeniu każda matka ma właśnie taki czas na zmianę decyzji o pozostawieniu swego dziecka. Problem dotyczy także starszych dzieci, które zostały porzucone bez zrzeczenia się praw rodzicielskich.
Wyróżniamy dwie główne metody na to, jak adoptować dziecko. Pierwszy sposób to droga tradycyjna, konwencjonalna, czyli najczęściej spotykana, w której wszystko odbywa się poprzez ośrodek, a rodzice biologiczni – jeśli żyją – nie są nigdy poinformowani, kto przysposobił ich dziecko. Druga forma dotyczy adopcji ze wskazaniem, gdzie rodzic biologiczny (najczęściej matka) wskazuje, do kogo trafić ma jej potomek. Z reguły zalecana jest jednak opcja pierwsza – co do drugiej wielu specjalistów ma spore wątpliwości, m.in. ze względu na fakt, że rodzina biologiczna zna dane rodziny adopcyjnej.
Wyjaśnimy zatem, jak adoptować dziecko drogą konwencjonalną. Pierwszy krok to zgłoszenie się do danego ośrodka adopcyjnego. Kandydatów czeka tam rozmowa i cały proces kwalifikacyjny oraz konieczność dokładnego, szczegółowego poznania wszystkich kwestii związanych z obowiązkami, warunkami i sprawami urzędowymi. Zostają oni również poproszeni o dostarczenie określonych dokumentów w postaci aktów urodzenia, odpisu aktu małżeństwa, rozmaitych zaświadczeń (z sądu – o niekaralności, z placówki medycznej – o stanie zdrowia, z pracy – o zarobkach i zatrudnieniu, itp.).
Bardzo ważne są także dokumenty potwierdzające zameldowanie oraz wszelkie referencje czy opinie ludzi z najbliższego środowiska (czyli np. z pracy, rodziny, grupy znajomych). Gdy cała dokumentacja zostanie zgromadzona, przyszli rodzice adopcyjni zaczynają odbywać serie wizyt w ośrodku w celu rozmowy z pedagogami, psychologami czy lekarzami. Ci, po przeprowadzeniu odpowiednich ankiet czy testów oraz zapoznaniu się z życiowym statusem kandydatów i złożeniu wizyt w ich miejscu zamieszkania, decydują wstępnie, czy pomyślnie przechodzą oni pierwszy etap rekrutacyjny. Jeśli tak – zobowiązani zostają do udziału w kursach związanych z wychowaniem i opieką nad dziećmi.
Zastanawiając się, jak adoptować dziecko, należy być przygotowanym, że wizyta w ośrodku i złożenie dokumentów nie oznacza, że już w niedługim czasie w domu zawita mały człowiek. Cały etap, w którym kandydaci poddawani są wielu weryfikacjom, szkoleniom, rozmowom, kursom, trwa dokładnie tyle, ile ciąża, czyli 9 miesięcy.
Po tym czasie chętni na adopcję dostają pierwsze informacje na temat dziecka. Wkrótce też mogą się zobaczyć się z nim po raz pierwszy, a jeśli decyzja o jego przysposobieniu zostanie podtrzymana, muszą odbyć serię regularnych spotkań. Jeśli wszystko przebiegnie prawidłowo, można starać się o decyzję sądu o zamieszkaniu malucha w domu i ostatecznym zaadoptowaniu go.
